Durf je angst in de ogen te kijken

Je voelt je verraden door je eigen lichaam. Je leefde immers gezond en toch groeide daar die tumor in je borst, terwijl jij niets in de gaten had. En dat maakt je bang. Als je nu eens niet had meegedaan aan dat bevolkingsonderzoek? Dan was het misschien wel te laat geweest. Inmiddels ligt die hele periode vol intensieve behandelingen al weer een tijdje achter je en krijg je tijdens de controles alleen maar goede uitslagen. Toch ben je bang…

Verlammende angst

Die verlammende angst bij een onverwachte pijn in je lichaam. Is de kanker weer terug? Heb ik uitzaaiingen? Zal ik mijn kinderen nu toch niet zien opgroeien? Als een nieuw gezwel zoekt de angst een weg door je lichaam, ook al spreek je jezelf elke keer nog zo vermanend toe: stel je niet aan, de arts heeft gezegd dat het goed met je gaat, er is niets aan de hand. Hoe vaak je jezelf dat ook voorhoudt, de angst woekert verder.

Twijfels

Van je omgeving hoef je ook niet veel te verwachten. Je bent immers weer beter? Iedereen gaat ervan uit dat je je oude leventje weer moeiteloos oppakt, maar jij weet nauwelijks hoe je dat moet doen. Je energieniveau is immers nog lang niet wat het geweest is. Is dat wel normaal? Of zou het betekenen dat de kanker tóch weer terug is? En zo draaien je gedachten en emoties elke keer in hetzelfde kringetje rond. Voor de buitenwereld hou jij je groot, maar van binnen blijft het knagen.

Angst is niet raar

Die angst die jij voelt, is afschuwelijk, maar aan de andere kant ook heel normaal. Je hebt immers een heftige tijd achter de rug waarin je leven op zijn kop stond. Je was continu bezig met het volgen van de behandelingen en met overleven. En ‘ineens’ kom je dan op een punt dat de artsen tevreden zijn over de resultaten en je pas over een paar maanden hoeft terug te komen voor controle. Dat is natuurlijk geweldig, maar tegelijkertijd ook doodeng. Opeens moet je er weer op durven vertrouwen dat alles goed is.

Erkennen

Het liefst zou je dat natuurlijk ook doen, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. En daar komt dan ineens die verraderlijke angst om de hoek kijken. Hoe hard je die ook negeert of wegstopt, het lukt je niet. Angst kun je namelijk alleen maar overwinnen door hem in de ogen te kijken. Erken dat je bang bent en zoek uit waarvoor je precies bang bent. Durf hem maar eens te voelen, die angst. Dat kan even heel vervelend zijn, maar daarna zal je merken dat de angst vanzelf weer weg ebt.

Accepteren

Pas als je écht gaat onderzoeken waar je bang voor bent, kun je wellicht ook dingen regelen of organiseren die een stukje rust geven. Misschien zijn er zaken waarop je invloed kunt uitoefenen. Andere dingen zal je moeten leren accepteren. Het kan helpen om daar met anderen over te praten. Dat kan een goede vriendin zijn, een lotgenoot of een professional. Net waar jij je prettig bij voelt.

Aan de slag

Ontspanning en afleiding kunnen goed helpen bij het acceptatieproces. Ik heb in mijn praktijk al vaak mogen ervaren dat vrouwen met behulp van creatieve opdrachten zonder woorden leren uit te drukken wat hen bezighoudt. Dat geeft inzicht! Uitdrukken wie ze zijn en daar nieuwe kracht aan ontlenen. Weer zelf de regie in handen nemen. Angsten overwinnen. Afscheid nemen van hun ‘oude ik’ en hun ‘nieuwe ik’ leren omarmen. Dat gun ik iedereen!

Heb jij kanker gehad en voel je je hierdoor erg angstig? Dat is heel normaal. Stop je angst niet weg, maar kijk hem in de ogen! Ik onderzoek graag samen met jou hoe ik je daarbij kan helpen. Vraag nu jouw gratis inzicht-sessie aan;  Aanvragen