06 - 830 83 491 info@lodur.nl
Home » Blog » Leven na kanker » Waarom doe ik wat ik doe?
lodur

Waarom doe ik wat ik doe?

door | 10 dec, 2018 | Leven na kanker

Waarom doe ik wat ik doe?

Deze vraag wordt mij regelmatig gesteld als ik met mensen in gesprek raak. Op verjaardagen bijvoorbeeld, of tijdens een netwerk-bijeenkomst; “Waarom doe je wat je doet?”

Tekenen als een levensbehoefte

Ik heb altijd al getekend. Zolang als ik mij kan herinneren. Ik was er ook best goed in. En ik ben er nooit meer mee gestopt. Tekenen was (en is nog steeds), voor mij een manier om even uit de steeds drukker wordende wereld te stappen. Mij even terug te trekken uit het mensen-gewemel om zó, met pen, papier en potlood, weer tot mijzelf te komen. Een levensbehoefte voor mij.

Kunstzinnige therapie

Op het moment dat ik las over kunstzinnige therapie, had ik zélf een heel ander beroep. In mijn lunchpauze las ik een interview met een 4e jaars studente kunstzinnige therapie. Toen ik haar verhaal las, dacht ik; “Dát wil ik ook!” Met behulp van creatieve opdrachten, mensen helpen in voor hen lastige situaties. Om daar beter mee om te leren gaan. Zich bewust te laten worden van de gevoelens die zij hebben. En daar ruimte aan te geven. Want gevoelens willen gevoeld worden.

Creatieve opdrachten

Mensen met behulp van creatieve opdrachten tot inzichten laten komen. Inzichten die tot stappen kunnen leiden om gewoontes te veranderen. Waardoor de situatie waar zij in zitten, kan verbeteren. 

De Kunst om met kanker om te gaan

Waarom de mens met kanker? Ik denk dat dit geworteld is in de periode dat mijn beide ouders kanker hadden… Tot dan toe was kanker altijd op afstand gebleven. Nu denderde hij opeens mijn eigen leven binnen! En schrok ik enorm toen ik te horen kreeg dat het wondje in mijn moeders mond kwaadaardig bleek. Meteen buitelden er allerlei vragen door mijn hoofd; waar zit de kanker precies? Zijn er uitzaaïngen? Gaat ze dood? Wat staat ons allemaal te wachten?
 Ik vond het een hele klus om daar emotioneel mee om te gaan. En ook nog “gewoon” te moeten blijven functioneren op mijn werk. Voor mijzelf te moeten zorgen. Te moeten accepteren dat ik er slechts tot op zekere hoogte voor hen kon zijn. Dat ik in een bepaalde mate ook machteloos moest toezien dat ik niets aan de situatie kon veranderen. Hoe graag ik dat ook wilde.

Accepteren van wat is

En omdat dat zo lastig is; deze situatie te moeten accepteren zoals die is, al die emoties die je regelmatig overspoelen, de zorg voor jezelf en je gezin als je dat hebt… Dát alles vraagt heel veel van iemand. In het ziekenhuis en bij de huisarts is daar vaak te weinig tot geen aandacht voor. Daar is men hoofdzakelijk op het fysieke gericht. Dat is ook nodig! Maar psychisch doet kanker óók veel! En het raakt mij mijn medemens dan zo te zien worstelen en ploeteren. Dan wil ik hen mijn hand reiken. Om met behulp van het maken van kunst, te kunnen én durven voelen wat deze situatie met hen doet. Daar ruimte aan te geven. Want deze gevoelens willen gevoeld worden. 
En samen onderzoeken wát deze mens nodig heeft om zijn situatie beter te kunnen dragen. Daar concrete stappen aan te kunnen verbinden zodat hij zélf in staat is goed voor zichzelf te kunnen zorgen. Creatieve opdrachten kunnen hierbij laagdrempelig en spelenderwijs helpen. Dát maakt mijn werk zinvol!

Hoe kan ik je helpen?

Herken je deze situatie? Dat kanker in je leven is gekomen? Bij jou of bij iemand die je dierbaar is… En dat dat niet alleen lichamelijk aan de hand is, maar ook psychisch veel invloed heeft? Vind je het moeilijk om daarmee om te gaan of wil je je hart eens luchten? Je kunt een gratis en vrijblijvend gesprek met mij aanvragen om eens te onderzoeken of ik iets voor jou kan betekenen. Je bent van harte welkom!

Over Wike de Klerk

 

Wike vindt het belangrijk dat vrouwen ná (borst-)kanker zich bewust worden dat zij zélf iets kunnen doen om zich beter te voelen. Een waardevol leven kunnen leiden.

Gerelateerde artikelen

Houvast door klei

Houvast door klei

Hier lees je een verhaal van één van mijn cliënten. Na haar diagnose darmkanker had zij behoefte weer houvast te voelen nadat haar basisvertrouwen was ingestort. Ik heb haar klei aangeboden en zij vormde er een kommetje van. In dit artikel lees je hoe het kommetje van klei haar geholpen heeft bij het accepteren van wat haar overkomen is.

lees verder
Je leven oppakken ná kanker

Je leven oppakken ná kanker

Als je kanker hebt gehad, sta je anders in het leven dan voorheen. Je naaste omgeving begrijpt vaak niet dat het geen kwestie is van gewoon de draad weer oppakken. Hoe vind je een nieuwe balans in je leven? En wie of wat kan jou daarbij helpen? Dat lees je in dit artikel; https://lodur.nl/for-you-magazine/hoe-geef-je-kanker-een-plek-in-je-leven/

lees verder

0 Reacties

Verzend een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Tweet
Share
Share
Pin